Hallokidokie!

Ik dacht ik knal er nog maar even snel een verhaaltje uit voordat ik naar mijn Happy Place ga (drie keer raden waar;) over een paar uur. Inclusief de taal- en stijlfouten die je van mij gewend bent. Ik dacht het is toch weer een klein tijdje terug en ik heb ondertussen weer genoeg meegemaakt om degelijke content te creëren. En los!

Precies drie jaar geleden was ik hier ook, maar vooral niet om te studeren. Ik heb mij dat weekend uitstekend vermaakt middels gebruik te maken van de Vlaamse cafécultuur. Het gezelschap (EOS, duh) waarmee ik mij had samengevoegd doet dit ieder jaar en daarom leek het mij uitermate fijntjes om het dit jaar nog eens over te doen (maar dan voor een avond, want ik word ook oud). De hele avond ging van déja vu op déja vu en dat was dus dikke prima weer. Steffi, het was rete gezellie en bedankt dat ik mee mocht!

Daarnaast was die dag dat ik met mijn CV ging strooien in de stad ook op een succesje uitgelopen. Ik ben nu twee dagen in de week in actie als een echt Mevrouw Pralientje bij Leonidas. Zolang ik maar met eten in de weer ben, ben ik in mijn element. Je weet.

En toen en toen. Ik wil zo veel vertellen, maar ik heb gewoon even geen tijd om te tikken. Ik ben alleen maar aan het
rennen en vliegen, want ik moet over twee uur daadwerkelijk rennen en dan vliegen. Maar oke, dit kan ik natuurlijk niet overslaan. Ik had weer even een kleine Budapest reünie met Diana :). We hebben eerst van alles in een wok gegooid en dat opgegeten. Natuurlijk was dat vet lekker geworden. Vervolgens hebben we de weddenschap gesloten dat we de volgende keer samen een hele schapenbal gaan consumeren. Tot slot hebben we die weddenschap verzegeld met een paar drankjes in de Muze (een Jazzcafé waar toevallig die ene avond dat wij er waren salsamuziek werd gespeeld). Dus de volgende keer, naja. Schapenbal dus.

Ik vergeet bijna waar het allemaal om draait, namelijk het studeren. Want dat is officieel nu ook eindelijk echt voor mij begonnen. Na een ultra lange vakantie van ik weet niet hoe lang mocht ik vandaag toch echt gelijk drie uur lang shinen in college. En ik kan nu al met een gerust hart zeggen dat er gevochten moet worden dit jaar. Ik ben scared as fuark, maar we gaan er wat moois van maken. Ik denk in ieder geval alweer een briljant onderwerp te hebben gevonden voor de masterproef (scriptie). Maar ook daar moet ik eerst een hele verantwoording voor schrijven, dus dat houd ik nog even geheim totdat ik zeker weet dat ik dat onderwerp mag doen.

Oja en uitzicht op een dak, klassieke muziek in de vrieskou en regen, Bacheloruitreiking, meester Jos, mijn voorlicht is gejat (ik woon namelijk weer in de ghetto, hoe zoek ik het uit). Zie de foto’s hieronder, hopelijk verduidelijkt het wat. Maar ik moet nu echt gaaaaan. Over een paar uur vlieg ik lekker naar de echte Budafissa om een paar dagen te chillen met pap, mam en dem Ghunterchen.
Tot subiet sjoekes van me!

                 Wats deze kaolo fotokwaliteit -.- Excuus voor dat.

En ten tweede: de blog is opnieuw vormgegeven. Stukken fresher al zeg ik het zelf. Desondanks houd ik de naam maar hetzelfde, want antjefissa klinkt dus voor geen ene doorzichtige euro.

En door! Ondertussen leef ik al weer vroeg in de ochtend van 30 augustus en lig ik lekker weg te zweten na een welverdiende mok warme melk in mijn poepie lege Uilenstedekamertje. Welverdiend, omdat alles wat ik kon inpakken heb ingepakt. De rest moet ik vandaag aan pap en mam overlaten gezien ik weer de hele dag vrolijk broodjes mag verkopen aan de rijke tata’s van de Stadionbuurt.

Na 2,5 jaar is het doei Uilenstede en als ik even heel eerlijk mag zijn, MAN MAN MAN WAT HEERLIJK. Ik heb het er ontzettend leuk en fijn gehad, maar ik vind het alles behalve vervelend om het achter mij te laten nu het zo een ongelofelijke teringzooi is, aka combinatie van woestijn en drijfzand. Je hoeft niet meer naar de Ardennen om te survivallen, je kan je hart sinds een tijd ook ophalen net over de grens van Buitenveldert. Gratis toegang, fantastische gastronomische faciliteiten (de pizza shoarma voor 6 hele euro’s kan ik je van harte aanbevelen) én met een beetje geluk is er loslopend wild de bewonderen (Lees: Vladimir de Uilenkat, heeft overigens een eigen Facebook pagina; heuse potloodventers; de bekende Uilenstederukkers).

Maar oke, het blijft wel een toffe plek om je studententijd door te brengen. Maar voor nu heb ik er wel genoeg van gehad, maar dat betekent ook dat ik dit kunstwerk van hiernaast waar ik negen weken op heb lopen zweten ook achter moet laten. Dat is jammer, maar ik denk dat ik het erger had gevonden wanneer de Haribo trekdrop definitief uit productie werd genomen. Hangt helemaal niet samen, maar dat had ik wel erger gevonden.

De stellage waarmee deze fantastische compositie is vastgelegd is ook nog wel het vertonen waard. De rode brillenkoker diende ter ondersteuning van mijn telefoon.

En een witregel verder en het is alweer 3 september, vet snel bam. Maar het is al mijn tweede hele dag hier en ik heb ontelbaar veel dingen gedaan. Of ze leuk waren om te doen is een ander verhaal, maar hé wat moet de mens zonder het middeleeuws ikwilgraagkortingkrijgen-bewijsdocument, beter bekend als de bonuskaart. Daarnaast dacht ik het briljante idee te hebben om even langs een aantal winkels te gaan en mijn CV in te leveren, want ik ben er achter gekomen dat het ook hier niet allemaal gratis is, dus een bijbaantje vind ik wel weer gezellig. En oja, ik ging even de boel eens bekijken in de universiteitsbieb. Maar de buitenkant zag er mooi uit hoor.

Wat ik helemaal niet heb gedaan, en wat tegenwoordig tegen mijn normaal functioneringsgestel ingaat, is dat ik hier nog niet heb gesport. Helemaal kut, en als ik de basic fit moet geloven duurt het nog wel even voordat mijn abonnement is omgezet. Maar vandaag had ik er een beetje m’n buik vol van en ben ik maar even een andere gym gaan bezoeken, chapeau voor het bestaan van de dagpassen. Heerlijk gebeukt, ik ben weer helemaal blij.

Voor de rest houd ik het de komende paar dagen even rustig, er komen een heleboel leuke dingen aan deze maand en gezien ik de afgelopen tijd heel veel en keihard heb gewerkt bij Marqt, houd ik maar vakantie. Want die heb ik nog niet gehouden deze zomer.